می‌دانستید این دکوراسیون خانه است که آرام‌آرام ما را تغییر می‌دهد؟

دکوراسیون خانه چه‌قدر مهم است؟ خیلی‌ها اهمیت آن را تا حدی که مهمان‌ها تحت‌تأثیر چیدمان وسایل درباره‌ی ما می‌گویند خانه‌ی دل‌نشین و خوبی داریم یا نه، پایین می‌آورند. دکوراسیون خانه، تاحد زیادی توضیح‌دهنده‌ی شخصیت ما است، اما بااین‌حال هم‌زمان روی شخصیت ما هم اثر می‌گذارد. تابه‌حال به این رابطه‌ی دوسویه و همیشگی فکر کرده‌اید؟ وقتی تحت‌تأثیر چیدمان خانه‌ی دوست‌مان یا چیزهایی که در فضای مجازی دیده‌ایم قرار می‌گیریم و وسایل خانه را انتخاب می‌کنیم و شبیه به آن‌ها می‌چینیم، ناخواسته وارد سبکی از زندگی می‌شویم که ممکن است با شخصیت، علایق و اهداف ما هم‌خوانی نداشته باشد.

شاید مدت‌هاست به این فکر می‌کنید هرطور شده زمانی از شبانه‌روزتان را صرف مطالعه کنید و هرروز چند صفحه کتاب بخوانید، اما هربار شکست خور‌ده‌اید. خب این اتفاق می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. یکی از آن دلایل اتمسفر خانه است که شما را در جو کتاب‌خوانی قرار نمی‌دهد. خانه‌ای هزاررنگ با چیدمانی درهم و نورپردازی چشم‌گیر، کم‌تر آدم را در فضای مطالعه قرار می‌دهد. اگر یک کتاب‌خوان حرفه‌ای یا دانش‌جو هستید که دیگر باید بیش‌تر به فکر چیدمان خانه یا اتاق از این منظر باشید. به همین دلیل است که در کتاب‌خانه‌ها از رنگ‌های محدود، دکوری مینی‌مال و نوری ملایم و کافی استفاده می‌کنند.

اگر علاقه‌مندید بعد از برگشتن از سر کار، شب را به تماشای فیلم و سریال بگذرانید، به یک طراحی با ابعاد و مقیاس مناسب برای قرارگرفتن مبل و کاناپه روبه‌روی تلویزیون نیاز دارید. حالا شاید جایی دیده باشید یکی از دوستان‌تان اطراف تلویزیون و میز تلویزیون  را با انواع دکوری‌ها و تابلوها و مجسمه‌های کوچک تزئیین کرده باشد. این فضا برای یک فیلم‌بین حرفه‌ای که می‌خواهد روی تماشای فیلم و سریال متمرکز باشد، مناسب نیست. از طرفی دیگر، اگر محل سکونت‌تان از نظر نورپردازی در بخشی یک ویژگی منحصربه‌فرد دارد، یا یک منبع نوری خاص طراحی کرده‌اید، قراردادن آن در کنار تلویزیون ایده‌ی خیلی خوبی نیست. به سالن‌های سینما توجه کنید که چه‌طور با گرفتن نور محیط، سعی می‌کنند تمام حواس تماشاگر را روانه‌ی پرده‌ی نمایش کنند.

خانه‌ی شما ممکن است حوصله‌ی کتاب‌خواندن را از شما بگیرد، یا بی‌آن‌که در لحظه متوجه‌اش باشید، شما را به‌سمت سفارش فست‌فود و آشپزیِ کم‌تر سوق دهد. وقتی اطراف گازتان شلوغ باشد؛ یا برای ایستادن جلوی آن فضای کافی و راحتی نداشته باشید، خودبه‌خود و به‌مرور زمان برای این کار کم‌حوصله می‌شوید. کم‌تر کسی موقع خرید و طراحی دکوراسیون خانه به این نکات ریز توجه می‌کند. اکثر حساسیت‌ها در هم‌خوان‌شدن رنگ وسایل خلاصه می‌شوند. در این یادداشت، چند ایده درباره‌ی چیدمان خانه را با شما درمیان می‌گذاریم؛ مواردی که برخی‌شان به زیبایی و تناسب ظاهری منزل‌تان کمک می‌کنند و برخی‌شان خواننده را متوجه نقش فضای داخلی خانه در سبک زندگی می‌کنند.

یک. بهتر است مراحل چیدمان لوازم خانه، با مبل پذیرایی خانه شروع نشود. مبل یا راحتی چشم‌گیرترین وسیله‌ی توی پذیرایی یا هال خانه است و آن‌قدر توجه را به خودش جلب می‌کند که شما را مجبور می‌کند دیگر وسایل خانه را مطابق با آن تهیه کنید. مبل‌تان اگر شروع ماجرا باشد، بعد مجبور می‌شوید میزها، رنگ کاغذ دیواری، رنگ و طرح فرش‌ها را در تناسب با آن بچینید یا حتا تعویض کنید. این مسئله هزینه‌ی شما را هم افزایش می‌دهد. بهتر است دکوراسیون خانه را از اتاق خواب‌ها شروع کنید.

دو. در دکوراسیون آشپزخانه، یک نکته‌ی مهم وجود دارد و آن محل قرارگیری یخچال و گاز نسبت به‌هم‌دیگر است. از آن‌جا که فضای نزدیک به گاز، در زمان پخت‌وپز دمای بالایی دارد، بهتر است وسیله‌ی برقی دیگری کنار آن قرار نگیرد. هرچه اطراف گاز خلوت‌تر باشد، به راحتی شما در آشپزی کمک می‌کند. در شیوه‌ی کلاسیک چیدمان یخچال، گاز و سینک را در یک موقعیت مثلثی نسبت به‌هم قرار می‌دهند. استفاده از این سه جز، بیش‌تر از بخش‌های دیگر است. بهتر است کمی از هم فاصله داشته باشند، تا در صورت ورود دو یا سه‌نفر از اعضای خانه به آشپزخانه مشکلی پیش نیاید.

سه. دکوراسیون خانه باید مطابق با احوال درونی و سبک زندگی‌تان باشد. هرچه فضای خانه به نوع شخصیت شما نزدیک‌تر شود، حال بهتری پیدا خواهید کرد. اگر شخصیتی درون‌گرا دارید و خیلی اهل پرو لباس‌های مختلف نیستید، یا معتقدید برای بسیاری از چیزها به حریم شخصی و اندرونی نیاز دارید، از کمد لباس‌ استفاده کنید. اما اگر به سِت‌کردن لباس‌ها علاقه‌مندید، به اشترا‌ک‌گذاشتن لباس‌های مجلل بیرونی‌تان در فضای خانه را دوست دارید، می‌توانید از یک رگال بزرگ لباس در فضای اشتراکی خانه استفاده کنید. می‌بینید؟ قراردادن لباس در کمدهای دربسته با استفاده از رگال، تفاوت‌های بسیار زیادی دارند و هرکدام مناسب نوعی از روحیه‌ی افراد است.

چهار. هرکدام از فضاهای خانه، یک نقطه‌ی کانونی دارند، که چشم آدم‌ها را به‌محض ورود متوجه خود می‌سازد. مثلاً در یک حیاط قدیمیِ سنتی، ایوان، یک نقطه‌ی کانونی است که چشم مهمان را از حیاط به ورودی خانه هدایت می‌کند. اگر وارد این‌جور خانه‌ها شوید، بعد از بازشدن در و قدم‌برداشتن در حیاط، پیش از هر چیزی، نگاهی به ایوان و آستانه‌ی ورودی خانه می‌اندازید. در اتاق خواب، پنجره می‌تواند یک نقطه‌ی کانونی باشد. محل قرارگرفتن مبل‌ها معمولاً نقطه‌ی کانونی پذیرایی خانه‌ها است، مگر آن‌که وسیله‌ی دیگری در ابعاد و طرحی متفاوت توجه را بیش‌تر به خودش جلب کند.

یخچال‌ها، نقطه‌ی کانونیِ چیدمانِ آشپزخانه‌اند. هر چشمی به محض ورود به آشپزخانه، از روی عادت به‌دنبال یخچال می‌گردد. از این حیث زیبایی طراحی یخچال و محل قرارگیری آن در خانه نقش مهمی  در تصویر نهایی مهمان از خانه دارد. امروزه شیوه‌‌ی به‌کارگیری و استفاده از یخچال کمی متفاوت از گذشته شده است. تا چندسال پیش، یخچال‌های ساید جایگاه محکمی در آشپزخانه‌ها پیدا کرده بودند. حالا اما، در نتیجه‌ی دکوراسیون‌های جدید و مینی‌مال، برای یخچال‌های جای تازه‌ای در خانه پیدا شده است. یخچال‌های ویترینی در اتاق خواب، یخچال‌‌فریزرهای سایز کوچک در گوشه‌ی پذیرایی و یخچال‌هایی با ابعاد کم در آشپزخانه، به جزئی از چیدمان‌های تازه تبدیل شده‌اند. یک یخچال ویترینی (شوکیس) را در گوشه‌ای از پذیرایی با نورپردازی کم در نظر بگیرید که داخل آن انواع نوشیدنی چیده شده و نور داخل یخچال، چیدمان پشت شیشه‌ را دیدنی می‌کند. این دقیقاً همان نقطه‌ی کانونی تازه‌ای است که می‌تواند در پذیرای یا اتاق خواب ایجاد شود.

از زیبایی و قابلیت‌های یخچال شوکیس در دکوراسیون‌ خانه استفاده می‌شود. آشنایی بیش‌تر با مشخصات این یخچال:

یخچال شوکیس (ویترینی) ۵فوت ایستکول

پنج. موضوع مهم دیگر در دکوراسیون خانه و طراحی فضای داخلی، نور و رنگ است. انتخاب کلاسیک برای دکوراسیون خانه، رنگ‌های قهوه‌ای یا کرم است . در گذشته‌ای نه‌چندان نور، نورپردازی مجلل و پرزرق‌وبرق، نشانه‌ی زیبایی و شیک‌بودن خانه بود. حالا این رویه برای خیلی‌ها تغییر کرده و نورپردازی مینی‌مال اولویت پیدا کرده است. سعی کنید در مرحله‌ی انتخاب نور و رنگ روحیات خودتان را در نظر بگیرید. در بیش‌تر خانه‌ها از ترکیب نور سفید و زرد استفاده می‌شود. شما دوست دارید نور زرد در خانه‌تان نور غالب باشد، یا سفید؟ بعضی‌ها از غلبه‌ی نور سفید رضایت ندارند، چون معتقدند خانه را به فضاهای بیمارستانی یا کم‌جان شبیه می‌کند و در عوض، نور زرد شور و حرارتی به خانه می‌بخشد. شما به همین دسته تعلق خاطر دارید، یا نور سفید را بیش‌تر می‌پسندید؟ در انتخاب هر چیزی، به کاربرد آن دقت کنید. شاید یک پذیرایی بزرگ دارید که بخشی از آن را می‌خواهید به نشستن مهمان‌ها اختصاص دهید و سمت دیگرش را برای مطالعه یا کارهای آرام و شخصی. خب در این حالت، ایده‌ی دوپاره‌بودن نور خانه، جالب به‌نظر می‌آید. می‌شود یک‌سمت خانه سفیدرنگ باشد و در طرف دیگر نور زرد غالب باشد.

انتخاب رنگ وسایل خانه، معمولاً از مبل شروع می‌شود و آدم‌ها شروع به تهیه‌ی وسایلی می‌کنند که با رنگ مبل هم‌خوانی دارد. بهتر است جای این کار، چشمان‌تان را ببندید و خانه‌ی رویایی‌تان را تصور کنید؛ محیطی هزاررنگ و شاد، یا کمی تیره با رنگ‌های محدود؟ دوست دارید خانه‌تان سرشار از رنگ‌های متنوع باشد، یا یک تم مرکزی داشته باشد؟ مثلاً رنگ فیروزه‌ای تم اصلی آن باشد و وسایل را در رنگ‌های هم‌خانواده‌ای مثل آبی و نیلی انتخاب کنید. تصورتان از خانه‌ی ایده‌آل این است که زیر نور کم رمانی می‌خوانید، یک لیوان چای می‌نوشید و در فضایی بسیار آرام و کمی رومانتیک به‌سر می‌برید؟ در این‌صورت انتخاب‌ها را در دکوراسیون خانه باید به‌سمت رنگ‌پردازی‌های رایج کافه‌ها ببرید. خیلی‌ها به تمایلات درونی و ایده‌آل‌ها فکر نمی‌کنند و تحت‌تأثیر نظر دیگران یا چیدمان و رنگ‌پردازی خانه‌ی اطرافیان‌شان، محل سکونت‌شان را با وسایلی می‌چینند، بعد به‌مرور متوجه می‌شوند فضای شکل‌گرفته سنخیتی با احوالات درونی‌شان ندارد و در خانه‌ای که زندگی می‌کنند، حوصله‌ی رسیدگی به کارهای موردعلاقه‌شان را ندارند. اولش خانه متفاوت از نیازهای درونی طراحی می‌شود، بعد همان خانه‌، شروع می‌کند و ساکنانش را تغییر می‌دهد. وقتی محل خوابتان در اتاق خواب، به‌ادنازه‌ی کافی جاذبه نداشته باشد و گاهی ترجیح بدهید روی کاناپه بخوابید، کم‌کم خیلی چیزها در شما عوض می‌شود. محل خواب‌تان با جایی که قرار است محل معاشرت با اعضای خانواده و تماشای تلویزیون باشد، یکی می‌شود. اولین نتیجه‌ی آن؟ هر زمانی که کمی احساس خستگی کنید، روی کاناپه خواب‌تان می‌برد.

شش. در دکوراسیون خانه، توجه به «مقیاس» خیلی مهم است. ابعاد وسایل انتخاب‌شده، حتماً باید با هم ارتباطی معنادار داشته باشند. نه این‌که هم‌سان باشند، یا اگر یک وسیله کوچک انتخاب شده، بقیه هم از روی آن در ابعاد کوچک انتخاب شوند. نسبت معنادار یعنی این‌که همواره به این فکر کنید، قراردادن این وسایل کنار هم چه احساسی را به‌وجود می‌آورد؟ آیا دوست دارم ابعاد وسایل شبیه به‌هم باشند تا دکوراسیون خانه یک‌دست باشد، یا اتفاقاً می‌خواهم تناسب را به‌عمد و آگاهانه به‌هم بزنم، تا احساس دیگری در خانه‌ام به‌وجود بیاورم؟ فرض کنید برای بالای سر مبل‌های‌تان به‌دنبال یک تابلو می‌گردید. قواعد متعارف زیبایی‌شناسی به شما می‌گویندعرض تابلو باید حدود دوسوم عرض مبل باشد، یا نهایتاً با آن هم‌اندازه باشد. اما می‌توانید این تصور را با ایده‌ای جایگزین به‌هم بزنید. اگر تابلو خیلی عریض‌تر از مبل باشد، وقتی کسی را نشسته روی مبل تصور می‌کنیم، انگار فضای خانه بر آن فرد مسلط است. خانه ابهتی پیدا می‌کند، حتی شاید با توجه به منظره‌ی تابلو، کمی ترسناک. این انتخاب یک پیغام پنهان به افراد دارد: تو در محاصره‌ی اشیای بزرگ خانه هستی! گلدان‌های خیلی بزرگ هم در مقابل گل‌های کوچک رومیزی چنین احساسی به‌وجود می‌آورند: تو جزئی از یک کلیت بسیار بزرگی. نشستن روی یک مبل که بالای سر آن چند تابلوی پازلی کوچک قرار دارند، به آدم‌ها اعتمادبه‌نفس بیش‌تری می‌دهد، تا قرارگرفتن مقابل یک مجسمه‌ی قدیِ بلند و ایستاده. برای همین خوب است اتاق مشاوره یا مطب روان‌شناسی، اجسام تزئینیِ بزرگ نداشته باشد و اطراف کاناپه‌ای که مراجع روی آن می‌نشیند، تا حد امکان ساده باشد و از تابلوهای کوچک و گلدان‌های ساده و صمیمی استفاده شود. احساسی که این چیدمان به افراد می‌دهند، باعث می‌شود تا مراجع با اعتمادبه‌نفس و راحتی بیش‌تری خودش و احوالاتش را توصیف کند. اما یک گل‌دان یا دیگر اجسام با ابعاد بزرگ در دفتر کار، به مدیری که در جلسه می‌خواهد چند قرارداد مهم امضا کند، ابهت و کاریزما می‌بخشد که شاید تا حدی هم لازم باشد.

هفت. به سینما، رالی، آشپزی، سفر، موسیقی یا چیز دیگری علاقه‌مندید؟ شاید دل‌تان بخواهد دیگران را از این علایق باخبر کنید. آدم‌ها بخش مهمی از هویت‌شان را با علایق‌شان شکل می‌دهند؛ «من هستم، چون علایقی مخصوص خودم را دارم». همه‌ی ما نیاز داریم از علاقه‌های‌مان به دیگران گزارش بدهیم. بخشی از این ابراز معمولاً در چیدمان وسایل خانه ظاهر می‌شود. کلکسیون‌هایی که روی دیوار می‌زنند، تابلوها و مجسمه‌هایی با نمادها و طرح‌های خاص که علایق آدم‌ها را معرفی می‌کند. کم‌ترین کار برای یک علاقه‌مند به سینما، نصب تابلوهای معروف چاپلین یا جوکر روی دیوارهای اتاق و سالن پذیرایی خانه است. یا یک دوست‌دار رالی، معمولاً پوسترها و تابلوهایی از ماشین‌ها و ورزش‌کاران مورد علاقه‌اش روی دیوار نصب می‌کند. یک مرحله فراتر از این چیست؟ می‌شود اتاق خواب‌تان در رنگ‌پردازی و دیگر جزئیات، به‌طورکلی میل به سرعت و جنون به‌جلورفتن و رقابت در رالی را در خود داشته باشد. اگر اتاق خواب‌تان با دیوارها و ملحفه‌های سفید محاصره شده و فقط گوشه‌ی یکی از دیوارها چند تابلوی کوچک مربوط به رالی زده‌اید، می‌توانید این احساس متفاوت را به‌وجود بیاورد: «رالی» بخش کوچک اما محبوبی در زندگی شماست؛ شمایی که در دیگر بخش‌های زندگی، اتفاقاً به‌دنبال ثبات و آرامش‌اید. خلاصه این‌که، شیوه‌های بروز علاقه‌مندی‌ها در چیدمان خانه، می‌تواند بسیار متفاوت باشد و هرکدام احساسی منحصربه‌فرد در شما یا مهمانان‌تان نسبت به شما به‌وجود بیاورد.

هشت. یک نکته‌ی مهم درباره‌ی دکوراسیون خانه، توجه به ورودی خانه است. خیلی‌ها از اهمیت این بخش غافل می‌شوند. در معماری ایرانی، ایوان‌ها، درگاه‌ها، ورودی‌ها و راهروها بخش بسیار مهم و جدایی‌ناپذیر خانه به‌حساب می‌آیند. این اعتقاد در معماری ایرانی وجود دارد که نباید مستقیم از توی کوچه یا خیابان وارد بخش‌های اصلی خانه شد. مثل یک قطعه موسیقی، به مقدمه، اوج و فرود نیاز دارد. باید به‌تدریج وارد بخش اصلی خانه شد و تفاوت دنیای بیرون و درون خانه را درک کرد. از طرف دیگر، ورود تدریجی از طریق راهرو به خانه را به تعلیق در داستان‌گویی تشبیه می‌کنند و می‌گویند ورودی‌ها و راهروها حکم دعوت و شمارش معکوسی برای ورود به خانه را دارند که به جاذبه‌های مواجهه با خانه منجر می‌شود. بنابراین نباید از این بخش غافل‌ ماند. معمولاً از این فضا تنها برای قراردادن جاکفشی استفاده می‌کنند. قراردادن گل‌دان، قالیچه و نورپردازی جذاب احساس بهتری در شما و مهمانان‌تان به‌محض ورود به خانه ایجاد می‌کند.

تحقیقات روان‌شناسی نشان داده رفتار آدم‌ها بسیار متأثر از محیط و دکوراسیون خانه است. برخی فضاها به تنش‌های روانی دامن می‌زنند، تنش را در خودشان نگه می‌دارند. اما محیط هایی هم تنش را در خود هضم می کنند، فرد خشمگین را آرام می کنند. ورودی خانه از این نظر بسیار مهم است. ممکن است تمام پیش‌فرض‌های شما برای ورود به خانه را به‌هم بریزد. شخصیت عصبی یا افسرده‌ی برگشته از محیط کار را دگرگون می‌سازد.